یکی از شاخص های سنجش کیفیت آب، TDS یا کل مواد جامد محلول در آب گفته می شود. به عبارتی این شاخص بیانگر غلظت همه یون های موجود در آب می باشد.بررسی میزان سختی ها توسط دستگاه های دیجیتالی سنجش سختی امکان بپذیر می باشد.
آب آشامیدنی که به دست ما میرسد از مبدا تا خانه ما از مسیرها، لایه‌های مختلف زمین، زمینهای کشاورزی، لوله‌های انتقال آب و…  گذر می کند. به همراه خود بسیاری از املاح مفید و مضر را به صورت محلول و غیرمحلول حمل می کند. در پالایشگاه های تصفیه آب میزان زیادی آلاینده های همراه آب کاسته می شود اما حذف تمام مواد آلی و غیرآلی، معدنی و یونی در مراکز تصفیه آب کاری غیر ممکن است.علاوه بر آن آب با عبور و ماندن در لوله ها در مسیر رسیدن به دست ما قادر است ذراتی را به خود جذب کند.
وجود برخی از این املاح در آب اثراتی مانند: تغییر رنگ وطعم آب، ایجاد رسوب در لوازم خانگی و شیرآلات، ایجاد لکه بر لباس و وسایل و همچنین خطرات زیادی برای سلامتی به همراه دارد.
مشکلات ناشی ازسختی آب در افراد با سنین مختلف ،اثرات مختلفی ایجاد می کند.به این معنی که افراد در سنین مختلف ،میزان تحمل متفاوتی نسبت به ورود آلایندگی ها دارند.
وجود یون های سمی مانند:کلسیم ، منیزیم ، پتاسیم ، سدیم ، بی کربنات ها ، کلریدها و سولفات ها ،سرب ، نیترات ، کادمیوم و آرسنیک در آب می تواند مشکلات جدی سلامتی به ویژه در کودکان ایجاد کند چرا که کودکان به دلیل کامل نشدن سیستم دفاعی نسبت به آلودگی ها حساس تر هستند.
میزان سختی آب و غلظت ذرات به صورت PPM یا ذره در میلیون نشان داده می شود که در مایعات بیانگر میلی گرم در لیتر می باشد.برای تعیین سلامت آب بازه های مشخصی از مواد محلول تعیین شده است.
کمتر از 300 میلی گرم در لیتر؛عالی و برای افرادی با بیماری های قلبی و عروقی ایده آل
بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم در لیتر؛خوب
بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ میلی گرم در لیتر؛متوسط
بین ۹۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم در لیتر؛ ضعیف.از نوشیدن آن پرهیز کنید.
و بیش از ۱۲۰۰ میلی گرم در لیتر؛غیر قابل قبول

چرا باید میزان املاح در آب را بررسی کنیم?

دلایل مختلفی برای سنجش میزان املاح آب وجود دارد. مهمترین دلیل سنجش میزان سختی آب و تصمیم‌گیری برای استفاده و یا تصفیه مجدد آب آشامیدنی می باشد.
یکی از دلایل دیگری که می‌توان برای سنجش سختی آب در نظر گرفت، تست عملکرد صحیح دستگاه تصفیه آب می باشد. به این صورت که با اندازه گیری میزان سختی در آب ورودی ساختمان آن و میزان سختی آب خروجی از دستگاه تصفیه آب می ‌توانیم عملکرد دستگاه را بسنجیم. این اندازه گیری با کمک به فهمیدن زمان تعویض فیلترها از دستگاه تصفیه آب شما نیز محافظت می کند.

راههای حذف و یا کاهش سختی آب

اسمز معکوس :

در روش اسمز معکوس ،دستگاه فیلتری به نام فیلتر ممبران دارد .این فیلتر شامل لایه هایی نیمه تراوا می باشد که  منافذی به اندازه لازم برای عبور آب خالص را دارا است. عملکرد این فیلتر بر اساس معکوس کردن اصل اسمز با استفاده از فشار یک پمپ می باشد. اسمز معکوس یکی از دقیق ترین فیلتر های تصفیه آب با توانایی جدا کردن هر عامل آلودگی مانند مواد شیمیایی از جمله نیترات و نیتریت ، آرسنیک ، مواد آلی ، کلیه میکروارگانیسم ها ،  مواد شوینده و شیمیایی و حتی سختی و سنگینی آب به شمار می رود.

تقطیر یا میعان:

در این روش بخار ناشی از جوشیدن آب پس از برخورد با یک سطح سرد متراکم شده و به مایع تبدیل می شود.مواد محلول در آب توانایی تبخیر شدن ندارند و آب حاصل از این فرآبند خالص خواهدبود.توجه داشته باشید که آب حاصل از فرآیند جوشیدن به تنهایی فقط مواد محلول را با غلظت بالاتری در خود دارد.

دیونیزاسیون:

دیونیزاسیون تنها در مرحله ی بعد از اسمز معکوس انجام می شود و آلودگی های یونی را از آب برطرف می سازد.در این روند آب از یک الکترود مثبت و منفی گذر می کند سپس یون های مثبت ازآب جدا شده و یه سمت الکترود منفی تمایل پیدا می کنند.پس از دیونیزاسیون ،آب یونیزه با خلوص بالا حاصل می شود.

در آخر لازم است یادآوری شود که دقت در سنجش مداوم آب مصرفی، از آن جهت که آب مرتبط ترین ماده با همه ی سلول های بدن است؛ بسیار مهم می باشد.